De Mens bestaat ! En schiet weer in aktie vanaf de zomer van 2009.
Ondertussen zit zanger Frank Vander linden niet stil. Zopas verscheen zijn solo-single \”In de walszaal\”. (Beluisteren ? www.myspace.com/frankvanderlinden)
Op 21 januari start de tournee FRANK VANDER LINDEN: SOLO !, waarbij Frank, slechts vergezeld van zijn gitaar, een groot aantal intieme theaterzalen euh induikt.
Twee dagen voordien ligt de cd “FRANK VANDER LINDEN” in de winkels.
Radio 1 is alvast extreem enthousiast. Hun bespreking: (in uitgebreide vorm te lezen op www.radio1.be)
“FRANK VANDER LINDEN terecht in hoofdletters (…) Dit is de beste CD van Vander linden sinds jaren, dus beter dan zeker de jongste, zoniet de paar jongste van De Mens. En dat waren op zich ook al straffe platen, dus deze solo moet wel héél straf zijn. En zo is het maar net.
Eerste vaststelling: Vander linden is Vander linden, dat wil zeggen, hij heeft zijn typische schrijfstijl, zowel muzikaal als tekstueel. Daar is niks mis mee, daar is nooit iets mis mee geweest, dus geen klachten op dit vlak. Vander linden weet namelijk best hoe je een goeie popsong/luisterlied in elkaar moet draaien. Maar hij kent ook zijn klassieken: de CD sluit af met “Een vriend zien huilen”, inderdaad de Johan Verminnen-vertaling van “Voir un ami pleurer’ van Jacques Brel.
Tweede vaststelling: dankzij de eerste vaststelling val je nooit uit de lucht, maar Vander linden weet ons wel nog te verrassen. Omdat Vander linden in zijn solowerk schijnbaar meer in zijn ziel wil laten kijken. Of omdat de solo-arrangementen veel soberder zijn dan bij De Mens, waardoor de teksten, meer nog dan bij de groep, volle aandacht krijgen.
Derde vaststelling: de akoestische gitaar overheerst, maar schriel zijn de arrangementen nu ook weer niet. Integendeel, ze zijn soms bijzonder rijk, zoals in “Achtergrondgeluid”, en song die zorgvuldig opgebouwd wordt. De intro is akoestische gitaar, ondersteund door enkele elektrische akkoorden (wat een Pinball Wizzard-gevoel oplevert) en gaandeweg komen de piano en het orgel van David Poltrock (ooit bij Hooverphonic) aanzwellen, wat voor een bijzonder schoon geluid zorgt tegen het einde. Maar ’t kan ook heel sober, zoals in “Zware schoenen”, waar alleen bas en wat piano een beetje diepgang komen geven. Mede-Mens Dirk Jans heeft één nummer meegeschreven en drumt wat mee in een handvol deunen, dus geheel solo is het niet.
Vierde vaststelling: Vander linden is gelukkig niet in de val getrapt dat een solo-CD ook per se een trage aangelegenheid zou moeten zijn. Vander linden is een rocker, altijd geweest, en dezelfde benadering krijgen deze akoestische songs. Met een enkele échte rocker tot gevolg, namelijk “Ben je een autodief of breng je mij naar huis”, niet het meest originele nummer van de CD, maar wel een zeer herkenbaar Vander linden-moment én nu al winnaar van de beste titel van het jaar.
En dan de vijfde vaststelling: Frank Vander linden is een veel beter gitarist dan algemeen geweten. Nu ja, kenners en gitaristen (twee verfoeilijke menssoorten, toegegeven) wisten dat al langer, maar nu zal het voor de rest van de wereld ook duidelijk zijn. “Nachtwaker” is het gezongen nummer dat dit het best aantoont, maar dat een tekstmens als Vander linden het zelfs instrumentaal aankan, sterker nog, dat het instrumentale “Stomme machines !!!” het prijsbeest van de CD is, daar doen wij ootmoedig ons petje voor af.
Slotsom: FRANK VANDER LINDEN heeft de Vlaamse standaard voor 2009 meteen zeer hoog gezet, en we gebruiken Vlaams alleen als geografische aanduiding. Wie dit jaar in dit landje een nieuwe plaat wil maken, zowel in het Nederlands als in het Sanskriet voor ons part, weet wat de referentie is. Om het in het goed Nederlands te zeggen: faut le faire! (jsp)
Einde citaat.
—————————————
Vooruitgeschoven persmededeling vanwege platenlabel No Circus en boekingsagent Peter Verstraelen:
\”FRANK VANDER LINDEN: SOLOTOURNEE, SOLO-CD…!
Na een succesvolle zomertournee met De Mens, gaat Frank Vander linden vanaf januari 2009 helemaal alleen op toernee.
Tegelijk verschijnt bij No Circus (Pias) zijn solodebuut-cd, een verrassend, ingetogen werkstuk met dertien nieuwe songs.
Voorbode daarvan is de single “In de walszaal”, die eind november verschijnt en de kleur van de cd weerspiegelt: warm, grotendeels akoestisch en intens persoonlijk.
De tournee trapt af met dubbelconcerten in Brussel, Antwerpen en Gent. Vander linden zoekt de intimiteit op. Zijn herkenbare teksten, expressieve gitaarstijl en talenten als vertellend zanger staan daarbij centraal.
Het is veertien jaar geleden dat Vander linden een solotournee ondernam. Niet te missen dus.\”
Einde citaat. Meer nieuws volgt.
Check ook www.myspace.com/frankvanderlinden
dat je gitaar kunt spelen, wist ik wel
de solo-set bevestigt dit, je krijgt gewoon veel méér uit je larrivee en je martin: wat een expressie !!!
je zingt je nummers met een gevoelswaarde die weinigen onberoerd kan laten
na het optreden in heusden-zolder had ik nog een korte, aangename babbel met je
bedankt frank
je hebt me een even fijne als intense avond gegeven
(trouwens, je cd is echt gaaf)